Dünyanın hâli
Kıyâmet alâmetlerini anlatan uzun bir şiirin bir kısmı şöyle:
Amân yâ Rabbî el’amân; ne müşkülmüş âhır zaman,
Din bilgisi unutuldu; pek azaldı namaz kılan.
Mason olanlar, sinsice; dîni yıkmakta her yandan,
Bugünkü kötü hâlleri, eylemişti, Resûl beyân.
Demişti: (Birgün gelecek; garîp olur, bana uyan.
Her evde, çalgı çalınır; işitilmez olur ezân,
Âlim bulunmaz bir yerde, câhillere kalır meydân!
Mü’minler, olur zavallı; kâfirler, sanki Süleymân.)
Kıyâmet alâmetleri, çıkar, birbiri ardından,
Alâmetlerin meşhûru, sarhoş olur; pek çok insan.
Âlim diye tanıtılır, dinden haberi olmıyan,
Zâlime ikrâm olunur, kurtulmak için belâdan.
Hayâsızlık pek çoğalır, deyyûslara kalır meydân,
Herkes kendin âlim sanır, Müslümana denir nâdân.
Doğru konuşan azalır, yalancı söyler durmadan,
Çok övülen kimselerde, bir zerre bulunmaz îmân.
Çalgı, fuhuş san’at olup, kız yerine geçer oğlan,
Fitne kaplar her tarafı, adam öldürülür yoktan.
Bid’at yayılır her yere, kalmaz sünnetlere uyan,
İslâmiyet kötülenir, harâm işlenir her yandan.
Müslümanlık lâfta kalır, ses için dinlenir Kur’ân,
Mü’mine gerici denir, kayırılır mürted olan.
Bunların hepsi muhakkak, olur kıyâmet kopmadan,
Ne hazîndir, ne yazıktır; ma’bûd oldu, falan filân.
Bu irtidâd modasında; işimiz suç, günâh, isyân,
İnsanlar, yolu şaşırdı; gemisin kurtaran kaptan!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder